ارتباط بین تجهیزات در یک شبکه، به دو صورت بی‌سیم (وایرلس) و کابلی صورت می‌گیرد. هر چند که امروزه ارتباطات وایرلس به دلیل پیشرفت‌های تکنولوژیک، کاربرد بیشتری نسبت به قبل پیدا کرده‌اند، اما کابل‌های شبکه به دلیل امنیت، قابلیت اطمینان، نویز پذیری کمتر و سرعت بیشتر، همچنان کاربرد خاص خود را دارد.

کابل‌های شبکه چند نوع مختلف دارند. کابل‌های فیبر نوری و کابل‌های مسی (زوج سیم مسی به هم تابیده) به صورت گسترده مورد استفاده قرار می‌گیرند. در گذشته کابل‌های کواکسیال ( هم محور) هم استفاده می‌شدند ولی امروزه کاربرد ندارند.

کابل‌های فیبر نوری

کابل‌های فیبرنوری از تعدادی شبکه یا Core تشکیل شده اند و جنس هسته آن‌ها از مواد پلاستیکی پلیمری یا شیشه بوده و دیتا را به صورت سیگنال‌های نوری عبور می‌دهند. سرعت انتقال اطلاعات در این کابل‌ها بسیار زیاد بوده و نویز پذیری بسیار کمتری نسبت به سایر انواع کابل شبکه دارد.

کابل شبکه مسی به هم تابیده

کابل‌ شبکه مسی از زوج سیم‌های به تابیده تشکیل شده است. این نوع کابل‌ شبکه به راحتی قابل نصب و استفاده است و قیمت مناسبی دارد.

برای اینکه کابل‌های شبکه را بشناسید باید با دسته‌بندی آن‌ها که یک استاندارد جهانیست آشنا شوید. مشخصه کابل‌های شبکه کت (Cat) است که عبارت کوتاه شده Category انگلیسی است و عددی که پس از آن می‌آید اشاره به استانداردی است که از آن پشتیبانی می‌کند.

کابل‌های شبکه معمولا از ۸ سیم تشکیل شده‌اند و رنگ‌های هر سیم با یکدیگر متفاوت است. سیم‌های هر زوج سیم به دور هم پیچیده می‌شود هرچه سیم‌ها بیشتر دور همدیگر تابیده شوند، به دلیل حذف نویز بیشتر، سرعت انتقال اطلاعاتشان بیشتر خواهد بود.

اگر شما نیازمند سرعت انتقال دیتا با نرخ گیگابیت هستید، حتما باید از کابل‌های گیگابیت مثل CAT6 و CAT6A و یا بالاتر استفاده کنید. استفاده از کابل‌های CAT5 که مختص سرعت‌های زیر 100 مگابیت بر ثانیه است، ممکن است از سرعت شبکه شما تا حد زیادی کاسته و در نتیجه باعث افت کیفیت شود.

ولی اگر نهایت سرعت مد نظر شما 100Mbps است، با کابل‌های CAT5 نیز میتوانید یک شبکه استاندارد و مناسب با سرعت خود داشته باشید. هرچند که کابل‌های CAT5e می‌توانند در متراژهای پایین‌تر سرعتی در حد گیگابیت داشته باشند.

انواع کابل‌های شبکه به غیر از سرعت، تفاوت‌های فیزیکی دیگری هم با هم دارند و به چند دسته UTP و STP یا SSTP و FTP تقسیم می‌شوند.

کابل‌های بدون فویل و شیلد که ساده‌ترین نوع کابل‌های شبکه هستند و به آن‌ها UTP گفته می‌شود.
کابل‌های STP (مخفف Shielded Twisted Pairs) به کابل‌هایی گفته می‌شود که زوج سیم‌های به هم تابیده شده آن از کاور یا شیلد استفاده می‌کنند.
کابل FTP مخفف Foiled Twisted Pairs است و به جای شیلد از فویل آلومینیومی در آن کابل‌ها استفاده شده است.
در کابل SFTP نیز هم از شیلد ( محافظ ) و هم از فویل برای دور سیم‌ها استفاده شده است.
کابل‌های SSTP مخفف Shielded Shielded Twisted Pairs است و از دو سری شیلد برای پیچیدن دور سیم زوج‌ها بهره می‌گیرند و دارای قدرت و سرعت بسیار بالایی هستند.

در هر مدل از کابل‌هایی که در سایت بازار شبکه مشاهده می‌کنید اگر بعد از عدد یک علامت ”e” باشد به معنای نسخه بهبود یافته آن کابل است که از لغت Enhanced گرفته شده است و حرف “a” مخفف عبارت Augmented است. در کابل‌ شبکه CAT6 اگر فرکانس ساپورت شده را از ۲۵۰ مگاهرتز به ۵۰۰ مگاهرتز افزایش دهند؛ کابل CAT6a ساخته می‌شود.

پچ کورد هم نوعی کابل شبکه است که در دو سر آن سوکت شبکه نصب شده و نیازی به نصب سوکت توسط کاربر ندارد. پچ کورد‌ها در متراژ‌های مختلف تولید می‌شوند.

دسته‌بندی کابل‌های شبکه بر اساس محل نصب

کابل شبکه indoor یا داخلی: این نوع کابل برای نصب و استفاده در داخل ساختمان و محیط‌های سر بسته مناسب است. روکش این کابل‌ها اغلب PVC یا LSZH است.
کابل شبکه Outdoor: کابل‌شبکه اوتدور در برابر عوامل محیطی مانند تغییرات شدید دمایی، نور خورشید و اشعه ماوراء بنفش، ضربه یا کشیدگی و … با مواد و لایه‌های محافظ PVC، Steel Armored، PE مقاوم شده است و در صورت نصب در محیط‌های رو باز و بیرونی، آسیب بسیار کمتری می‌بیند.