راهنمای خرید, آموزشی

راهنمای خرید سوئیچ PoE برای ۸ دوربین نظارتی در یک دفتر کوچک (روایت یک انتخاب بی‌دردسر)

راهنمای خرید سوئیچ POE برای دوربین های نظارتی

فرض کنید وارد یک دفتر ۶–۱۰ نفره می‌شوید که تازه تصمیم گرفته‌اند هشت دوربین PoE سقفی نصب کنند. کابل برق کشیدن تا هر دوربین وقت‌گیر و پرهزینه است، برق اضطراری هم می‌خواهند، و در نهایت قرار است ذخیره‌سازی روی یک NVR یا سرور سبک انجام شود. فروشنده‌ها معمولا چند مدل «سوئیچ PoE» جلوی شما می‌گذارند و می‌گویند: “این ۸ پورته، این یکی ۱۶ پورته، این PoE+ است، آن یکی PoE++.”
اگر شما مدیر یک دفتر کوچک یا نصاب دوربین باشید، در این لحظه دقیقا به چه اعدادی باید نگاه کنید تا نه بیشتر هزینه کنید و نه کم بیاورید؟ در این راهنمای خرید سوئیچ POE قدم‌به‌قدم معیارهای واقعی انتخاب را مرور می‌کنیم، اعداد را از دیتاشیت‌های سازنده می‌آوریم و یک محاسبه‌ی نمونه برای ۸ دوربین انجام می‌دهیم.
نتیجه باید واضح باشد: کدام سوئیچ، با چه «بودجه‌ی PoE» و چه تعداد پورت، برای سناریوی شما منطقی‌تر است.

مشکل اصلی معمولا از همین اصطلاح‌ها شروع می‌شود: PoE، PoE+ و PoE++ چه فرقی دارند؟ «بودجه‌ی PoE» یعنی چه؟ «کلاس توان» چیست و چرا دوربین شما گاهی روشن می‌شود اما تصویر نمی‌دهد؟ هر اصطلاح را با یک مثال عملی توضیح می‌دهیم تا بدانید دقیقا دنبال چه عددی بگردید و چرا.

نمای جلوی سوئیچ PoE با پورت‌های RJ45 گیگابیت و نصب railmount

PoE، PoE+، PoE++ به زبان ساده: کلاس توان و سقف واقعی هر پورت

PoE یعنی برق و دیتا از همان کابل شبکه عبور می‌کند؛ این یعنی برای دوربین‌های سقفی دیگر نیازی به آداپتور جدا ندارید و با یک کابل Cat6 کار راه می‌افتد. اما استاندارد PoE چند «نوع/Type» دارد که سقف توان هر پورت را تعیین می‌کند. در Type 1 (802.3af) حداکثر توان قابل تخصیص توسط پورت سوئیچ ۱۵٫۴ وات است و در سمت دستگاه (دوربین) حدود ۱۲٫۹۵ وات تضمین می‌شود؛ برای Type 2 (802.3at یا PoE+) سقف به ۳۰ وات می‌رسد؛ و در 802.3bt (PoE++، Type 3 و Type 4) به‌ترتیب ۶۰ و ۹۰ وات در سمت پورت سوئیچ قابل تخصیص است. این اعداد «سقف استاندارد» هستند و مرجع تصمیم‌گیری شما برای نوع سوئیچ و سازگاری دوربین‌ها به حساب می‌آیند.

در عمل، بسیاری از دوربین‌های ثابت 2 تا 8 مگاپیکسلی با IR معمولا در کلاس 802.3af (Type 1) کار می‌کنند و مصرف «حداکثر» آنها در دیتاشیت ۶ تا ۷٫۵ وات ذکر شده است. برای نمونه، یک دوربین بولت ۴ مگاپیکسلی هایک‌ویژن حداکثر ۷٫۵ وات در حالت PoE نیاز دارد؛ در مقابل، یک دوربین کوچک Ubiquiti G3 Flex تنها حدود ۴ وات مصرف می‌کند. این تفاوت مصرف باعث می‌شود محاسبه‌ی بودجه‌ی PoE برای ۸ دوربین در دو برند مختلف به نتایج متفاوتی برسد. پس بدون دیدن عدد «حداکثر توان مصرفی» در دیتاشیت دوربین، انتخاب سوئیچ ریسک دارد.
مقایسه استانداردهای POE

بودجه‌ی PoE یعنی چه و چطور برای ۸ دوربین حساب کنیم؟

هر سوئیچ PoE علاوه بر «سقف توان هر پورت»، یک «مجموع بودجه‌ی PoE» دارد؛ یعنی حداکثر توانی که کل دستگاه می‌تواند بین پورت‌های PoE توزیع کند. فرض کنید سوئیچی انتخاب می‌کنید که روی هر پورت تا ۳۰ وات (802.3at) می‌دهد، اما «بودجه‌ی PoE» کل آن ۱۲۳ وات است. اگر هر هشت پورت را درگیر کنید، جمع سقف تئوری پورت‌ها ۸×۳۰=۲۴۰ وات می‌شود، اما چون بودجه‌ی دستگاه ۱۲۳ وات است، در مجموع از این سقف بیشتر نمی‌توانید مصرف کنید و سوئیچ بر اساس اولویت‌بندی، پورت‌های کم‌اهمیت را قطع می‌کند. این رفتار معمولا در دیتاشیت سوئیچ توضیح داده می‌شود. برای نمونه، TL-SG1210MP تی‌پی‌لینک روی هر پورت تا ۳۰ وات می‌دهد و بودجه‌ی PoE کل آن ۱۲۳ وات است؛ همچنین «Extend Mode» دارد که در ازای کاهش سرعت به ۱۰ مگابیت، امکان تغذیه تا ۲۵۰ متر روی برخی پورت‌ها می‌دهد.

حالا یک محاسبه‌ی واقعی: اگر هشت دوربین مدار بسته با حداکثر ۷٫۵ وات داشته باشید، مجموع حداکثر مصرف ۸×۷٫۵=۶۰ وات می‌شود. با افزودن ۲۰–۳۰٪ حاشیه‌ی امن برای IR روشن، سرد/گرم شدن، یا ارتقای آتی، رقم ۷۸ تا ۸۵ وات بدست می‌آید؛ لذا یک سوئیچ با بودجه‌ی ۱۲۳ وات نه‌تنها کافی است، بلکه برای افزودن یکی دو اکسس‌پوینت سبک PoE هم جا دارد. اگر به‌جای آن، هشت دوربین بسیار کم‌مصرف مثل Ubiquiti G3 Flex داشته باشید، جمع مصرف به حدود ۳۲ وات می‌رسد و حتی یک سوئیچ PoE کوچک‌تر هم جواب می‌دهد. کلید طلایی اینجاست: همیشه حداکثر توان مصرفی «هر دوربین» را از دیتاشیت همان مدل جمع بزنید و با بودجه‌ی PoE سوئیچ مقایسه کنید.

تعداد پورت، گیگابیت واقعی و «گلوگاه» uplink؛ چرا SFP همیشه ضروری نیست؟

برای یک دفتر کوچک، سوئیچ ۱۰ پورت با ۸ پورت PoE عملا کل دوربین‌ها را مستقیم تغذیه می‌کند و دو پورت باقی‌مانده را می‌توانید به شبکه‌ی اصلی و NVR/سرور وصل کنید. اگر هم قرار است ترافیک دوربین‌ها به یک رک دورتر برود، وجود یک پورت SFP (فیبر) روی سوئیچ مفید است تا لینک بین رک‌ها پایدارتر و بلندتر باشد؛ اما اگر تمام تجهیزات در یک اتاقک متمرکزند و کابل مسی Cat6 شما زیر ۱۰۰ متر است، گیگابیت مسی کفایت می‌کند. خود استانداردهای اترنت مسی برای 10/100/1000BASE-T طول ۱۰۰ متر را به عنوان سقف لینک در نظر می‌گیرند و این سقف در دیتاشیت سوئیچ‌های رایج هم تکرار می‌شود. برای مثال در همان TL-SG1210MP طول مجاز کابل ۱۰۰ متر ذکر شده است.

اگر فکر می‌کنید بعدا ممکن است دوربین‌های بیشتری اضافه کنید یا یک اکسس‌پوینت Wi-Fi 6 پرمصرف بیاورید، سراغ سوئیچ با پورت‌های بیشتر یا با «uplink فیبر» بروید؛ اما بی‌جهت هزینه‌ی سوئیچ‌های PoE++ با بودجه‌های چندصد واتی ندهید وقتی همه‌ی دوربین‌ها 802.3af هستند. در عوض به «non-blocking throughput» و توان سوئیچینگ واقعی مدل‌های مشابه هم نگاه کنید؛ برای نمونه، خانواده‌ی UniFi PoE از Ubiquiti مدل‌های متنوعی با پورت گیگابیت و uplink‌های SFP ارائه می‌کند که برای شبکه‌های کوچک تا متوسط طراحی شده‌اند.

سازگاری استانداردها و نکات میدانی مخصوص بازار ایران

در بازار ایران معمولا مخلوطی از دوربین‌های 802.3af و تعداد کمتری 802.3at می‌بینیم. اصل داستان این است که سوئیچ شما باید بتواند طبق استاندارد، «کلاس توان» دوربین را تشخیص دهد و مطابق آن توان تخصیص دهد. در شبکه‌های حرفه‌ای‌تر، مذاکره‌ی توان با LLDP/CDP باعث می‌شود دستگاه‌ها بیش از ۱۵٫۴ وات (در PoE+) درخواست دهند و سوئیچ بودجه را هوشمندانه تخصیص دهد؛ این رفتار در مستندات سیسکو برای حالت‌های 802.3at و 802.3bt تشریح شده است و کمک می‌کند بدانید چرا بعضی دوربین‌ها روی یک سوئیچ روشن می‌مانند اما روی دیگری خیر.

از نظر طول لینک، قاعده‌ی طلایی همان ۱۰۰ متر است؛ اگر مسیر طولانی‌تر دارید، یا «Extend Mode» برخی سوئیچ‌ها را می‌پذیرید که با کاهش سرعت به ۱۰ مگابیت، طول تغذیه را به ۲۵۰ متر می‌رساند (برای ترافیک دوربین‌های 1080p معمولا کافی است)، یا از «PoE Extender»های رسمی استفاده می‌کنید. نمونه‌ی صنعتی داهوا برای اکستندر PoE تا ۳۰۰ متر (با شرایط و محدودیت‌های خاص) را می‌توانید به عنوان مرجع ببینید. این راهکارها در پاساژها و سوله‌ها که مسیرها بلند است، عملا پروژه را نجات می‌دهند؛ اما یادتان باشد هر «اکستند» یا «Extend Mode» هزینه‌ی عرض باند را می‌گیرد.

شیوه‌های نصب سوئیچ‌های PoE: رک‌مونت، ریل‌مونت و دیوار/دسکتاپ

برای شیوه‌ی نصب سوئیچ‌های PoE معمولا با سه سناریو روبه‌رو می‌شویم: رک‌مونت، ریل‌مونت (DIN Rail) و دیسکتاپ/دیوار‌مونت. اگر پروژه شما یک رک ۱۹ اینچ استاندارد دارد، رک‌مونت منطقی‌ترین انتخاب است؛ سوئیچ‌های ۱U یا ۲U با گوشواره‌ی فلزی داخل رک بسته می‌شوند، تهویه‌ی جلو‌به‌عقب دارند و کنار پچ‌پنل، مدیریت کابل (Cable Management) و UPS یک چیدمان مرتب و سرویس‌پذیر می‌سازند. برای دفترها و اتاق‌های سرور کوچک در ایران معمولا همین ترکیب جواب می‌دهد.

در محیط‌های صنعتی یا فضاهای باریک تابلو برق، ریل‌مونت روی ریل ۳۵ میلی‌متری DIN محبوب است چون نصب سریع، لرزش‌پذیری بهتر و دسترسی آسان دارد؛ فقط باید به تهویه‌ی جانبی، دمای محیط و اتصال زمین (ارت) دقت کنید تا در بار PoE بالا، افت ولتاژ و داغی مزاحم نشود. وقتی رک ندارید و تعداد پورت کم است، مدل‌های دیسکتاپ را می‌توان روی میز یا دیوار نصب کرد؛ در این حالت بهتر است بالای سقف کاذب یا کنار NVR، یک سینی یا باکس تمیزکاری نصب کنید تا آداپتور برق، تزئینات PoE و دسته‌کابل‌ها آشفته نشوند.

فارغ از نوع نصب، حتما مسیر هوای خنک را باز بگذارید، برای کابل‌های سنگین Cat6/Cat6a از مهارکابل استفاده کنید، فاصله‌ی مناسبی با منابع نویز (مانند منابع تغذیه‌ی پرقدرت) رعایت کنید و اگر سوئیچ فن‌دار است، مکان نصب را طوری انتخاب کنید که صدای فن مزاحم فضای اداری نشود.
سوئیچ قابل نصب روی ریل و دیوار

 

جمع‌بندی خرید سوئیچ POE: برای سناریوی ۸ دوربین چه بخریم؟

اگر هشت دوربین شما کلاس 802.3af هستند و هرکدام حداکثر ۷٫۵ وات مصرف دارند، انتخاب منطقی یک سوئیچ ۱۰ پورته با ۸ پورت PoE و بودجه‌ی PoE حدود ۱۲۰–۱۳۰ وات است. این ترکیب علاوه بر پوشش کامل بار دوربین‌ها (حدود ۶۰ وات + حاشیه‌ی امن)، برای یک اکسس‌پوینت کوچک PoE هم جا می‌گذارد. اگر بخشی از دوربین‌ها 802.3at هستند (مثلا یک PTZ کوچک با مصرف ۱۵–۲۰ وات)، همچنان در همین بودجه جا می‌گیرید، به شرطی که جمع «حداکثر» مصرف را از دیتاشیت تک‌تک مدل‌ها حساب کنید.

در پروژه‌هایی که مسیرها بلندتر از ۱۰۰ متر هستند، اولویت با اکستندر PoE رسمی یا فیبر است؛ «Extend Mode» سوئیچ‌ها راه چاره‌ی سریع است اما باید آگاهانه سرعت ۱۰ مگابیت را بپذیرید. در نهایت، اگر رشد شبکه محتمل است (افزودن ۲–۳ دوربین یا یک AP پرمصرف)، از همین حالا یک مدل با بودجه‌ی PoE بالاتر بردارید تا بعدا مجبور به تعویض کل سوئیچ نشوید.

نکته مهم: نرخ‌ها و ظرفیت‌های اعلام شده (توان هر پورت، بودجه‌ی PoE، طول لینک در Extend Mode) در شرایط آزمایشگاهی سازنده اندازه‌گیری می‌شوند و به کیفیت کابل‌کشی، دمای محیط، افت ولتاژ و مصرف لحظه‌ای IR بستگی دارند. قبل از اجرا، جمع «حداکثر توان» را از دیتاشیت همان مدل دوربین محاسبه و ۲۰–۳۰٪ حاشیه‌ی امن در نظر بگیرید

پرسش‌های پرتکرار (FAQ)

  • PoE و PoE+ چه فرقی برای دوربین من دارد؟
    PoE (802.3af) تا ۱۵٫۴ وات روی پورت می‌دهد و برای بیشتر دوربین‌های ثابت کافی است؛ PoE+ (802.3at) تا ۳۰ وات می‌دهد و برای دوربین‌های پرمصرف‌تر مثل برخی PTZها مناسب‌تر است. هنگام خرید، استاندارد اعلام شده در دیتاشیت دوربین را مبنا قرار دهید.
  • بودجه‌ی PoE ۱۲۳ وات یعنی چه؟
    یعنی مجموع توان قابل‌توزیع سوئیچ بین پورت‌های PoE حداکثر ۱۲۳ وات است. اگر جمع مصرف دوربین‌ها از این عدد بالاتر برود، سوئیچ معمولا طبق اولویت‌بندی پورت‌ها را قطع می‌کند. این سازوکار در دیتاشیت برخی مدل‌ها مثل TL-SG1210MP توضیح داده شده است.
  • می‌توانم کابل را بیشتر از ۱۰۰ متر ببرم؟
    استاندارد مسی 10/100/1000BASE-T طول ۱۰۰ متر را مبنا می‌گیرد. برخی سوئیچ‌ها «Extend Mode» ارائه می‌دهند که با کاهش سرعت به ۱۰ مگابیت، طول تغذیه را تا ۲۵۰ متر بالا می‌برد؛ یا با «PoE Extender» مناسب می‌توانید به ۳۰۰ متر برسید. برای تصویرهای فول اچ دی معمولی این سرعت کافی است، اما برای بیت‌ریت‌های بالا حتما آزمایش میدانی انجام دهید.

برای مشاهده‌ی موجودی به‌روز، مقایسه‌ی مدل‌ها و ثبت سفارش آنلاین، همین حالا وارد بخش سوئیچ‌های PoE در فروشگاه بازار شبکه شوید.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *